We gaan het hebben over de molen. Nou ja molen, wat er van over is dan. Kijk maar eens.. Dit zijn nog stukken van een molensteen. Want hier stond-ie dan, op het randje van het dorp Scherpenzeel, want de weg was vroeger de grens tussen Scherpenzeel en Woudenberg en dus ook tussen Gelderland en Utrecht.

In 1429 stond hij er al met het molenaarshuis ernaast. Ongeveer hier. De molen is een paar keer afgebrand en het molenaarshuis werd in 1524 in brand gestoken door de Utrechters toen ze weer eens ruzie hadden met de Geldersen. De eigenaar van de molen, liet het molenaarshuis herbouwen op Utrechts grondgebied. Dus de molen Gelders en het huis Utrechts. Risicospreiding heet dat.

Het was een korenmolen en hij stond op een bult zand, een molenpol. De boeren van Scherpenzeel moesten er verplicht naar toe met hun graan. Ook de bewoners lieten er hun graan malen, want ze bakten zelf hun brood.

Op 29 april 1945, dus vlak voor de bevrijding, hebben de Duitsers de molen opgeblazen met 25 landmijnen. Daarom heet het hier nu Molenweg. De molen werd vervangen door een maalderij.

Ook de maalderij is later afgebrand en nu is er alleen nog dit monumentje.